تزریق بورسیت تروکانتریک

تزریق بورسیت تروکانتریک

Trochanteric Bursitis Injection

بورسیت تروکانتریک چیست؟

بورسیت تروکانتریک شرایطی است که با التهاب بورس واقع در نزدیکی قسمت خارجی لگن، به ویژه روی تروکانتر بزرگ، که برجستگی استخوانی روی استخوان ران (استخوان ران) است، مشخص می شود. بورس یک کیسه کوچک پر از مایع است که به عنوان یک بالشتک بین استخوان‌ها، تاندون‌ها و ماهیچه‌ها عمل می‌کند و اصطکاک را کاهش می‌دهد و اجازه حرکت نرم را می‌دهد.

هنگامی که بورس تروکانتریک تحریک یا ملتهب می شود، می تواند باعث درد و ناراحتی در ناحیه بیرونی لگن شود. این می تواند به دلایل مختلفی مانند استفاده بیش از حد مکرر، ضربه، عدم تعادل عضلانی یا برخی شرایط پزشکی باشد.

علائم بورسیت تروکانتریک معمولاً شامل درد یا حساسیت در قسمت بیرونی مفصل ران است که ممکن است به پایین ران تابش کند. درد می‌تواند با فعالیت‌هایی که شامل ایستادن طولانی‌مدت، راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها باشد، بدتر شود. همچنین ممکن است تورم یا قرمزی در ناحیه آسیب دیده وجود داشته باشد.

درمان بورسیت تروکانتریک اغلب شامل ترکیبی از استراحت، یخ یا گرما درمانی، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف لگن و بهبود انعطاف پذیری است. در برخی موارد، تزریق کورتیکواستروئید ممکن است برای کاهش التهاب و تسکین درد توصیه شود.

تزریق بورسیت ترکانتریک به چه بیمارانی کمک می کند؟

تزریق بورسیت تروکانتریک، به ویژه تزریق کورتیکواستروئید، می تواند برای بیماران مبتلا به بورسیت تروکانتریک که به درمان های محافظه کارانه پاسخ نداده اند یا درد و محدودیت های عملکردی قابل توجهی را تجربه می کنند، مفید باشد. این تزریق‌ها معمولاً زمانی در نظر گرفته می‌شوند که سایر اقدامات، مانند استراحت، فیزیوتراپی، و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) تسکین کافی نداشته باشند.

بیمارانی که ممکن است از تزریق بورسیت تروکانتریک سود ببرند عبارتند از:

1. درد مداوم یا شدید: بیمارانی که درد مداوم یا شدید را در ناحیه بیرونی لگن تجربه می‌کنند که علیرغم درمان‌های محافظه‌کارانه در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند، ممکن است با تزریق کورتیکواستروئید تسکین پیدا کنند.

2. تحرک و عملکرد محدود: اگر بورسیت تروکانتریک تحرک را محدود کند و توانایی انجام فعالیت های منظم را مختل کند، ممکن است تزریق برای کاهش التهاب و بهبود عملکرد در نظر گرفته شود.

3. پاسخ ناکافی به درمان های محافظه کارانه: بیمارانی که استراحت، تمرینات فیزیوتراپی و NSAID ها را بدون بهبود قابل توجه امتحان کرده اند، ممکن است کاندیدای تزریق به عنوان یک گزینه درمانی اضافی باشند.

داروها و روش های مورد استفاده در تزریق:

1. کورتیکواستروئید ها یا کورتون:

ترامسینولون، دگزا متازون و متیل پردنیزولون داروهایی هستند که به طور شایع در این تزریق بکار می روند. این داروها در دوز و میزانی به کار می روند که خطر پوکی استخوان را به همراه ندارد.

• بی حس کننده های موضعی:

 لیدوکایین یا بپوواکائین هم که بی حس کننده موضعی است برای کاهش درد فوری همراه این دارو ها بکار می رود.

معمولا نرمال سالین هم برای رقیق کردن دو داروی فوق می تواند استتفاده شود.

• اوزون:

بنا بر تشخیص پزشک در این تزریق می توان از اوزون برای کاهش هر چه بیشتر التهاب و درد نیز استفاده کرد

آمادگی های قبل از تزریق

قبل انجام این اقدام شما توسط پزشک از نظر سلامت عمومی معاینه می شوید و در صورت نیاز برای شما آزمایش یا عکس واقدامات لازم درخواست می شود. اگر بیماری مزمنی مانند دیابت دارید و یا دارو ضد انعقاد (رقیق کننده خون) مانند پلاویکس، آسپرین و ضد التهاب مانند دیکلوفناک، ناپروکسن و ایبوپروفن مصرف می کنید حتما به پزشک بگویید. در صورت بارداری یا عقب افتادن عادت ماهانه نیز پزشک خود را مطلع نمایید. چنانچه به شما گفته شد داروهای خود را مصرف کنید آنها را صبح و با کمی آب مصرف نمایید و همراه خود داشته باشید. بهتر است از نصف شب قبل از درمان به بعد، از غذا خوردن و سیگار کشیدن خودداری نمایید. لطفا شب قبل از درمان دوش بگیرید و لباسهای شسته شده بپوشید و به کمر و گردن خود پماد یا لوسیون نمالید.

در زمانی که برای شما مشخص شده، همراه مدارک مانند عکس، ام آر آی و نوار عصب عضله در حالیکه که برای مدت 8 ساعت ناشتا بوده اید، به پذیرش بستری بیمارستان مراجعه می نمایید تا پس از بستری و انجام کارهای اولیه مانند تعبیه آنژیوکت و تعویض لباس به اتاق عمل اعزام شوید.

تزریق چگونه انجام می شود؟

در این روش بیمار بر روی تخت به شکم دراز می کشد. برای این درمان نیاز به بیهوشی نیست و فقط برای محل ورود سوزن از بی حسی موضعی استفاده می شود.  البته در مواردی ممکن است دارویی به شما تزریق شود تا کمی خواب آلوده شوید و دردتان کاهش یابد.

ابتدا محل ورود سوزن با مالیدن موادی  تمیز و استریل می شود. سپس با تزریق داروی بی حسی در محل ورود سوزن آن محل بی حس می شود.  سپس سوزن مخصوص با کمک دستگاه فلوروسکوپی به محل مورد نظر هدایت می گردد. با ورود سوزن تا رسیدن آن به محل عکس های متعدد رادیولوژی گرفته می شود تا اطمینان حاصل شود که سوزن به محل لازم رسیده است. وقتی سوزن به محل مورد نظر رسید ابتدا مقدار کمی ماده حاجب رادیولوژی تزریق می شود تا قرار گیری سوزن در محل درست تایید گردد.

سپس داروی کورتیکواستروئید و بی حس کننده موضعی به آرامی به محل مفصل تزریق می گردد. معمولا کل این فرایند بین 15 تا 20 دقیقه به طول خواهد انجامید

اقدامات لازم پس از تزریق

پس از تزریق از بیمار خواسته می شود که چند عمل تحریک کننده درد را انجام دهد چنانچه این مفاصل عامل اصلی درد بوده باشند بیمار در انجام این حرکات دچار درد نخواهد شد.

• پس از درمان به مدت 30 دقیقه علایم حیاتی شما مانند ضربان قلب تعداد تنفس و فشار خونتان در اتاق تحت نظر،کنترل می شود.
• در همان روز بهتر است رانندگی و فعالیتهای سنگین نکنید.
• مقدار کافی آب مصرف کنید تا اثر داروی حاجب رادیولوژی برطرف گردد.
• در روز بعد از درمان فرد می تواند با احتیاط به فعالیتهای روزانه اش برگردد.
• ممکن است در چند روز اول، محل تزریق دردناک باشد که علت آن گرفتگی و انقباض عضلات اطراف است. برای کاهش درد در ابتدا از یخ و سپس از گرما استفاده کنید. همچنین می توانید مسکنی که پزشکتان تجویز کرده را مصرف نمایید. در روز اول بهتر است برای کاهش درد کمی یخ که داخل یک پارچه پیچیده شده را روی محل درد بگزارید. اینکار را به مدت چندین دقیقه ادامه دهید و سه چهار بار در روز تکرار کنید. از روز دوم می توانید از گرما مثلا کیسه آب گرم استفاده کنید.
• معمولا بهتراست قبل از بازگشت به فعالیتهای معمول چند روز استراحت نسبی داشته باشید.
• قبل از ترخیص حتما یک وقت ویزیت در 1 تا 2 هفته آینده با پزشکتان بگیرید.

در صورت ایجاد علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید:

• تب بالای 38 درجه سانتی گراد
• ترشح و تورم و قرمزی زیاد در اطراف محل ورود سوزن
• افزایش شدید درد ناحیه ورود سوزن

نتیجه این درمان چه خواهد بود:

چون داروی بی حسی در محل تزریق شده، درد شما پس از تزریق کاهش می یابد اما با از بین رفتن اثرات آن کم کم درد محل تزریق باز می گردد. کورتون معمولا دو سه روز زمان لازم دارد تا شروع به عمل کند و آرام آرام درد را کاهش دهد. در حدود کمتر از نیمی از بیماران درد به میزان زیاد کاهش یافته یا کاملا بهبود می یابد. اما در گروهی ممکن است  درد کاملا کاهش نیابد و یا پس از یکی دو هفته تا یکی دو ماه برگردد. در این موارد ممکن است لازم شود تزریق دوباره تکرار شود. این تزریق در صورت نیاز می تواند تا 3 بار در سال هم تکرار گردد. در درصدی از افراد هم تزریق اثر کمی بر درد دارد که در این صورت معمولا عامل درد شما محل دیگری است و یا در مواردی برای کاهش درد نیاز است درمان های دیگر مانند جراحی انجام شود.

پس از نه ماه تا یک سال درد بورسیت تروکانتریک در تعدادی از بیماران بر می گردد. لذا پس از این تزریق بیمار باید برای کاهش عود عواملی که باعث ایجاد مشکل شده که تعدادی از آنها را در ابتدای فصل توضیح داده شد را کاهش دهید. و برای پیشگیری ورزش های مفید برای این مفاصل را انجام دهید.

عوارض احتمالی

عوارض این روش درمانی نادر است اما در صورت رویداد ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• واکنش آلرژیک به داروی حاجب رادیولوژی یا داروی بی حسی موضعی که مختص این درمان نیست و بسیار نادر است.
• خونریزی که یک عارضه نادر است در بیمارانی که داروهای ضد انعقاد مصرف می کنند ممکن است روی دهد.
• عفونت که در کمتر از 1/0% موارد روی می دهد.
• احساس ناراحتی  یا تشدید درد در محل که در مدت کوتاهی از بین می رود و به علت ورود سوزن به محل می باشد.